In januari 1945 reisden twee Zaandamse bankmedewerkers naar Friesland in een wanhopige poging om aan eten te komen voor de leden van de Gereformeerde Kerk in hun woonplaats. Met teksten en tekeningen legden ze hun wekenlange hongertocht per schip vast in een bijzonder dagboek. Deel 6: IJzige oostenwind.

DINSDAG 9 JANUARI

Half acht aan boord. Negen uur naar de sleepcentrale om een sleepboot. Onderwijl ging de ‘Catharina’ van Schotvanger ons voorbij met 5 schepen op weg naar Groningen. Aan boord terug kwam de ‘Johanna’ in zicht om ons naar Franeker te brengen. Wij bleven niet aan boord, maar gingen per fiets naar Franeker om spoediger contact te hebben met de agenten van de V.B.N.A. De weg was slecht. Er woei een flinke Oostenwind en het vroor. De weg was bevroren met scherpe ijsranden waar onze banden van te lijden hadden. Zo nu en dan een sneeuwjacht, met het gevolg dat om de paar honderd meter de fiets van R.[agetlie] niet verder kon, aangezien de ruimte tusschen wiel en jasbeschermer verstopt raakte. In Franeker aangekomen de V.B.N.A. Leeuwarden opgebeld, die ons mededeelde het laadadres aan Schoutendorp te hebben gegeven.

‘Zo nu en dan een sneeuwjacht, met het gevolg dat om de paar honderd meter de fiets van R.[agetlie] niet verder kon.’

Wijs geworden door vroegere ondervindingen gingen we op logies uit. Eerst naar de Dominé van de Gereformeerde Kerk. Niet thuis. Dan maar naar de scriba. Als een Salomo in al zijn weelde troonde deze mijnheer in zijn keurig uitziende welvoorziene grutterswinkel. Ontvingen daar het adres van boer Tiemersma, Pr. Hendrikkade, vlakbij de laadplaats der booten.

‘Blijde gezichten. De eerste lading.’

In den namiddag arriveerden onze schepen uit Harlingen. Op hetzelfde moment kwam een vrachtauto aangereden, waaruit de Heer de Boer uit Makkum stapte. Blijde gezichten. De eerste lading. Onze vroeger getroffen regeling klopte als een bus. We bedankten den Heer de Boer voor zijn goede zorgen, en probeerden nu contact te krijgen met Schoutendorp. Hiervan vernamen wij dat v. Bergen in Franeker bleef liggen en dat wij dan met 2 onzer schepen naar Sexbierum moesten om te laden. Sexbierum was echter onbereikbaar en [we] belden zelf de V.B.N.A. op onder uiteenzetting van onze bezwaren. Resultaat was dat wij met de bak en het schip van J. de Vries naar Dronrijp zouden gaan en dat de ‘Hendrika’ in Franeker zou laden.

’s Avonds naar boer Timmermans, waar we een prachtig onthaal vonden, vol belangstelling informeerend naar onze bevindingen, opgedaan op onze reis, en naar ons Kerkelijk leven in Zaandam. Heerlijk in het hooi geslapen.